ராம் வலைமலர்

"என்றாவது ஒரு நாள், நீ நல்ல நிலமைக்கு வருவடா... கவலைப்படாதே" சுந்தரோட அப்பா சொல்லிக்கிட்டு இருந்தார். சுந்தருக்கு அப்பாவின் இந்த ஆறுதல் சொல் கூட சிறு கோபத்தையும், கோபம் கொள்வதற்காக குற்றவுணர்வையும் ஒருசேரத் தந்தது. அமைதியாகவே இருந்தான். பொறியியல் கல்லூரிப் படிப்பு 2002ல் முடித்து இரு ஆண்டுகள் முடிந்திருந்தும், இன்னும் வெளியில் சொல்லிக் கொள்ளும் அளவுக்கு ஊதியம் பெறும் பணி கிடைக்கவில்லை. வெளிநாடு செல்வதற்கும் முயற்சி செய்து கொண்டிருந்தான். அந்த முயற்சியில், மும்பையில் நடந்த நேர்முகத் தேர்வில், அவனுடன் வந்த மூன்று நண்பர்களுக்கு துபாயில் வேலை கிடைக்க, சுந்தருக்கு வழக்கம் போல் கிடைக்கவில்லை... அதற்குத் தான் அப்பா அவனை ஆறுதல் செய்து கொண்டிருந்தார். மௌனமாக அன்று இருந்துவிட்டு, அடுத்த நாள் மேட்டூருக்குக் கிளம்பினான். தொலைபேசியில் கூட, சில நாட்கள் அப்பாவிடம் பேசுவதைத் தவிர்த்திருந்தான். செய்தித்தாள்களிலும், முகமைகள் மூலமும் விளம்பரங்கள் பார்த்து வேலைக்கு விண்ணப்பிதையே முழுத்தொழிலாகக் கொண்டிருந்தான். அனல்மின்நிலையத்தில் வேலை செய்தாலும், இரு ஆண்டுகளில் நுட்பங்கள் பல கற்றிருந்த

இரு நாட்களாக, முகநூல், ட்விட்டர், வாட்ஸாப் செய்லிகள் வாயிலாக, ஒரு காணொளியும், அதற்கு ஒரு முன்னுரையும் பரவலாகி வருகிறது. பொண்ணு எடுத்தா இப்படி ஒரு வீட்லெ பொண்ணு எடுக்கணும்👇👇👇 அந்தக் காணொளியில் "பூமழைத் தூவி வசந்தங்கள் வாழ்த்த" என்று எம்ஜிஆருக்கு டி.எம்.சௌந்தர்ராஜன் பாடிக்கொண்டிருக்க, ஒரு திருமண இணையர் முன் செல்ல, அவர் பின் அந்த பெண் வீட்டார் செய்த சீதனப்பொருட்கள் வரிசையாக அணி வகுக்கின்றன. இதைப் பகிரும் யாருக்கும் நம் நாட்டில் இன்றும் நிகழ்ந்து கொண்டிருக்கும் சமுதாய நோயான இந்த வரதட்சணைக் கொடுமையைப் பற்றிய சிறு குற்றவுணர்வு கூட இருப்பதில்லை... யாரோ வீட்டில் நிகழ்வது போலவும், இப்படி நமக்குக் கிடைக்கவில்லையே எனப் பொறாமைக் கொள்வது போலவும் இதனைப் பகிர்ந்து வருகின்றனர். ஒரு பெண்ணை மணம் புரிவதற்கு பணம், பொருள் பெறுவது என்பது அந்த ஆணை என்னவாக மாற்றுகிறது என்ற பிரக்ஞையே இல்லாமல் கிடைக்கும் காசுக்கு வாயைப் பிளக்கும் இவர்களை என்னவென்று சொல்வது...? சரிப்பா, அந்தக் காணொளியை பகடி / எள்ளல் செய்வதற்காக பகிர்ந்திருக்கலாம் அல்லவா? என நீங்கள் கேட்கலாம்... ஆனால், காண்போரிடம் ஏன் இப

இன்றைய சூழலில் நிறைய பேர ஆட்டிப்படைக்கும் ஒரு நோயின்னா, அது நீரிழிவு நோய் தான்... இன்னிக்கும் இந்த நோய்க்கும் ஒரு தொடர்பு இருக்கு... அப்படியா...? நீரிழிவுன்னா செல்லமாக, சர்க்கரை நோய் எனவும் சொல்றாங்களே... அதான? அது என்னப்பா சக்கரை நோயி...? அதுக்கு முதல்ல, நம்ம உடம்புல நாம சாப்பிடுறது எப்படி செரிமானம் ஆகுதுன்னு தெரியணும்... சரி... எங்க செரிமானம் ஆகத் தொடங்குதுன்னு தெரியுமா? இது தெர்யாதா எனக்கு? வயித்துல... அதான் இல்ல... வாயிலயே ஆரம்பிச்சுடும்... வாய்ல எச்சியிலே நிறைய என்சைம்ங்க இருக்கு... அது நம்ம மெல்லும் போது, சாப்பாட்டோட சேர்ந்து செரிமானத்தை வாயிலயே ஆரம்பிச்சுடும்... அதனால தான் நல்லா மென்னு சாப்புடுடான்னு அம்மா சொல்லுவாங்க... அப்புறம்... வாயிலேந்து உணவுக்குழல் வழியா இரைப்பைக்குப் போகும் சாப்பாடு... ஒரே நேரத்துல அப்படியே இறங்காது... கவளம் கவளமாத்தான் இறங்கும்... இரைப்பையில் ஹைட்ரோ குளோரிக் அமிலம் சுரந்து, நம்ம சாப்பிட்ட சாப்பாட்ட உடைத்து கரைக்கும்... அமிலமா? நம்ம வயித்துலயா? ஆமா... மேலக் கேளு... வாயில சுரந்த எச்சிலும், இரைப்பையில இருக்கும் என்சைம்களும் சேந்து கூழாயிரு

நீங்கள் உங்கள் வீட்டு முகப்பறையில் ஓர் இரவுப் பொழுதில், தொலைக்காட்சிப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் நேரம், மின்சாரம் இல்லாமல் போனால் - திடீரென உங்கள் சூழல் இருண்டு போனால் ஒரு மணித்துளியேனும் பதறுவீர்கள் அல்லவா? ஆனால், எந்நேரமும் இருளையேக் கண்டு கொண்டிருப்போர் பற்றி என்றேனும் நினைத்திருக்கிறோமா? நினைத்திருப்பினும், அவர்தம்அன்றாட வாழ்வுதனை மேம்படுத்த உதவும் முறைகளைப் பற்றி அறிந்திருக்கிறோமா? அவர்களும் இன்று கல்வி கற்க - எழுதப்படிக்க ஏதுவான ஒரு எழுத்துமுறையை உருவாக்கிய ஒரு மேதையின் பிறந்தநாள் இன்று... இவரது பிறந்தநாளை உலகப் பார்வையற்றோர் கல்வி நாளாக உலகமேக் கொண்டாடட்டும்... வாருங்கள், இவரைப் பற்றி மேலும் அறிந்து கொள்வோம். கூவ்ரே எனும் சிற்றூர்... பிரான்சின் பாரீஸ் நகரிலிருந்து 20 மைல்கள் கிழக்கே அமைந்துள்ள ஊர்... இந்த ஊரில் வசித்த சைமன் ரீன் - மோனிக் பிரெய்ல் இணையருக்கு 4 ஜனவரி 1809 அன்று நான்காவது மகனாகப் பிறந்தான் லூயிஸ் பிரெய்ல். லூயிஸ் பிரெயில் (4.1.1809 - 6.1.1852)  சைமன் ரீன் தனக்குச் சொந்தமான 3 ஹெக்டேர் நிலத்தில் திராட்சைத் தோட்டம் வைத்திருந்தார். தோல் பொருட்கள் கொண்டு குதிர